In 1992 studeerde ik af aan de AIVE (nu Design Academy) in Eindhoven aan de afstudeerrichting Mens en Omgeving. Hier leerde ik alles over het inrichten van openbare ruimte. In de afgelopen jaren, komen er steeds meer projecten in de openbare ruimte op mijn pad. De gemene deler van al deze projecten is dat deze meubels het doel hebben om de toevallige ontmoeting in de openbare ruimte te bevorderen.

Allereerst het project Latte en het Schommelstation dat ik samen met enkele collega's uit het Werkgebouw uitvoerde. Samen bedachten en maakten we modules die op verschillende manieren aan elkaar zijn te koppelen. Geen duidelijke bankjes, maar plateau's op verschillende hoogtes. Daar kun je op liggen, zitten, hangen, overheen lopen, picknicken, laptoppen, van de zon genieten of een serieus gesprek voeren. Het Schommelstation is inmiddels helaas gesloopt, ten onder gegaan aan zijn eigen succes. Onder het dak van een verlaten pompstationnetje hingen schommels, voor elke generatie één. Hier waren altijd mensen te vinden: opa's en oma's met hun kleinkinderen, studenten die even een luchtje wilde scheppen of aan de tafel laptoppen, dames-wandelclubjes met hun hondjes, verliefde stelletjes, stoere jongens op scootertjes en verbaasde toeristen.

Wat ik vooral uit deze projecten heb meegenomen is dat niet alles eenduidig hoeft te zijn; een rugleuning kan ook een mini-bankje zijn. En het is goed om plekken in te bouwen waar mensen rekening met elkaar moeten houden. Dan kun je elkaar niet meer negeren en bevorder je contact. Ik kijk vanuit mijn werkplaats dagelijks uit over deze meubels en zie dat het werkt.

Deze kennis paste ik toe bij verschillende meubels die ik heb ontworpen voor buurtpark de Groene Poort Oost en die zijn gemaakt samen met vrijwilligers van het park. Daarbij hebben we de oude buizen van het oude voetbalveld hergebruikt.

Later werd ik gevraagd door het initiatief de Stad als Speeltuin in Heerlen. Daarvoor bedacht en maakte ik verschillende meubels die verrassen en uitnodigen tot speels gebruik. Twee grote banken met badmeesterstoelen staan op twee plekken in het centrum van de stad . Ze worden door jong en oud gebruikt en worden ook gebruikt bij kleine evenementen. Voor het tijdelijke miniparkje de Stadstuin op de Promenade bedacht en maakte ik een ander meubel, waarbij je in het midden gezellig in een kringetjes zit en waar de kinderen aan de buitenkant over de banken naar de glijbaan of badmeesterstoel kunnen rennen. De lange palen moeten nog begroeien met klimplanten om de echte groene oase in deze grijze winkelstraat compleet te maken.

Dit is wat opdrachtgever Fiedel van der Hijden zegt over de samenwerking:

"Rob van Acker, kunstenaar van Atelier IJzerwerk, ontwierp speciaal voor het Heerlense project De Stad als Speeltuin speels straatmeubilair waarop je kunt zitten, hangen, klimmen, klauteren en liggen. Je vindt ze op het terras van SCHUNCK aan de kant van Pancratiusplein-Zuid, op het Bètaplein en in de Stadstuin op Promenade 1 in het centrum van Heerlen. De mintgroene stalen buizen vormen een mooi contrast met de houten planken die de ontwerper gebruikt heeft. De vrolijke meubels nodigen uit om ermee te spelen, dus doe dat vooral ook!
We zijn zeer tevreden over de meubels die Rob voor Heerlen heeft gemaakt. De manier van werken van hem spreekt ons erg aan. Hij houdt rekening met de wensen en behoeften van de opdrachtgever en hij is ook in staat om in gesprek te gaan met de eindgebruikers. Zowel de skaters op het plein bij Schunck, als de vrijwilligers van de Stadstuin Heerlen-Centrum heeft Rob betrokken in de ontwerpfase. Deze vorm van co-creating levert niet alleen het door betrokkenen gewenste resultaat, maar stimuleert ook het ‘eigenaarschap’ en de verbinding. Dat doet overigens niets af aan het vakmanschap de originaliteit en de artistieke signatuur van de door Rob van Acker geleverde stadsmeubels.
---
Fiedel van der Hijden
Fidelio Arts and Culture


Als je op een foto klikt, zie je meer informatie over het project.